กรมอเมริกาและแปซิฟิกใต้ขอพาทุกท่านไปทำความรู้จักกับประเทศเปรูให้มากขึ้น ด้วยสาระน่ารู้เกี่ยวกับประเทศเปรู 10 ข้อ

มาชูปิกชู (Machu Picchu) หรือเมืองสาบสูญแห่งอินคา เป็นซากเมืองโบราณของอารยธรรมอินคาตั้งอยู่บนยอดเขาสูง 2,430 เมตร บริเวณเทือกเขาแอนดีสทางตอนใต้ของประเทศเปรู เชื่อกันว่าเมืองนี้สร้างขึ้นเมื่อศตวรรษที่ 15 และกลายเป็นเมืองสาบสูญเมื่อช่วงศตวรรษที่ 16

มาชูปิกชูเป็นมรดกสำคัญของอารยธรรมอินคา โดดเด่นเรื่องทัศนียภาพทางธรรมชาติที่สวยงามและการวางผังเมืองที่น่าสนใจ ทั้งการวางระบบน้ำและการวางผังเกษตรกรรม รวมถึงสถาปัตยกรรมและสิ่งก่อสร้างต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับพิธีกรรม ศาสนา และดาราศาสตร์ จนได้รับเลือกให้เป็นแหล่งมรดกโลกแบบผสมโดยองค์การ UNESCO เมื่อปี ค.ศ. 1983 และได้รับเลือกให้เป็นสิ่งมหัศจรรย์ของโลกยุคใหม่เมื่อปี ค.ศ. 2007

คอลก้า แคนยอน (Colca Canyon) เป็นแคนยอนที่ลึกที่สุดในโลก มีความลึกถึง 4,160 เมตร เกิดจากการไหลผ่านและการกัดเซาะของแม่น้ำคอลก้าที่อยู่ทางตอนใต้ของประเทศเปรู 

คอลก้า แคนยอน ยังเป็นถิ่นอาศัยของแร้งคอนดอร์แอนดีส นกล่าเหยื่อและนกบินได้ที่ใหญ่ที่สุดในโลก ซึ่งมีช่วงลำตัวประมาณ 1.2 เมตร และมีช่วงปีกที่กางได้มากถึง 3 เมตร 

เหมืองเกลือมาราส (Maras Salt Mines) เป็นเหมืองเกลือเก่าแก่ตั้งแต่ก่อนสมัยจักรวรรดิอินคา สันนิษฐานกันว่า เริ่มแรกมีการขุดบ่อน้ำเกลือเพียงไม่กี่บ่อ และต่อมาชาวอินคาได้พัฒนาระบบเหมืองเกลือให้กลายเป็นบ่อเกลือแบบขั้นบันไดเรียงตามไหล่เขาจำนวนหลายพันบ่อ ที่มีทางน้ำเชื่อมถึงกัน

เหมืองเกลือมาราส อยู่ห่างจากตอนเหนือของเมืองกุสโกประมาณ 40 กิโลเมตร และอยู่ภายใต้การดูแลของชุมชุนมาราส การผลิตเกลือที่นี่ทุกขั้นตอนยังคงใช้การผลิตด้วยแรงงานมนุษย์แบบดั้งเดิม เพื่อรักษาความสะอาดและความศักดิ์สิทธิ์ตามประเพณีของชาวอินคา ซึ่งเกลือที่ผลิตจากเหมืองมาราสในปัจจุบันมีทั้งหมด 3 ประเภท ได้แก่ ดอกเกลือทะเล หรือเกลือบริสุทธิ์ เกลือสีน้ำตาล สำหรับใช้ในอุตสาหกรรม และเกลือสีชมพู ซึ่งเป็นเกลือที่ดีต่อสุขภาพและได้รับความนิยมสูง เพราะมีแร่ธาตุหลายชนิดผสมอยู่

ภูเขาสายรุ้ง หรือภูเขา Apu Winicunca เป็นภูเขาอันศักดิ์สิทธิ์ของชาวอินคาที่มีการทับถมของทรายแดงและแร่ธาตุต่าง ๆ นับหลายล้านปี จนทำให้เกิดภูเขาที่มีสีสันสดใสคล้ายสายรุ้ง 

นักท่องเที่ยวสามารถเลือกเดินเทรคกิ้งขึ้นไปเยี่ยมชมความสวยงามที่ระดับความสูงกว่า 5,000 เมตรจากระดับน้ำทะเลได้ โดยใช้เวลาเดินประมาณ 2-3 ชั่วโมง หรือจะขี่ม้าขึ้นไปโดยมีชาวบ้านจูงให้ก็ได้

อัลปาก้า เป็นสัตว์วงศ์อูฐที่มีถิ่นกำเนิดอยู่บริเวณเทือกเขาแอนดีส พบได้ทางตอนใต้ของเปรู ทางตะวันตกของโบลิเวีย เอกวาดอร์ และทางตอนเหนือของชิลี โดยในอดีตขนอัลปาก้าเคยใช้เป็นเครื่องบ่งบอกสถานะทางสังคมในอารยธรรมอินคา เพราะแม้จะพบอัลปาก้าได้มากในแถบนี้ แต่ก็มีเพียงชนชั้นสูงเท่านั้นที่สวมใส่เสื้อผ้าขนอัลปาก้าได้ เนื่องจากเป็นเส้นใยผ้าที่มีคุณภาพสูง มีลักษณะอ่อนนุ่ม น้ำหนักเบา แข็งแรง ให้ความอบอุ่นได้ดี และมีสีธรรมชาติมากถึง 22 สี 

นอกจากนี้ ยังมีการเฉลิมฉลองวันหนูตะเภาแห่งชาติทุกวันศุกร์ที่สองของเดือนตุลาคม เพื่อคำนึงถึงความสำคัญของการเลี้ยงหนูตะเภาในเชิงเศรษฐกิจ และเรื่องความปลอดภัยในอาหาร รวมถึงคุณค่าทางโภชนาการของหนูตะเภา โดยในวันนี้จะมีการปรุงเมนูหนูตะเภาหลากหลายเมนูตามสถานที่ต่าง ๆ มีการประกวดสายพันธุ์หนูตะเภา การให้ความรู้เกี่ยวข้องกับหนูตะเภาและกิจกรรมอื่น ๆ อีกมากมาย

เซบิเช (Ceviche) เป็นอาหารประจำชาติของประเทศเปรู เดิมเป็นอาหารจานหลักของกลุ่มชนพื้นเมือง Moche ที่ตกปลาอยู่ทางเหนือของเปรูเมื่อ 2000 ปีก่อน เซบิเชมีลักษณะคล้ายยำปลาดิบของไทย โดยเน้นรสชาติเปรี้ยวจากมะนาว ปรุงด้วยเครื่องเทศสไตล์เปรูอย่างหอมใหญ่ พริก ผักชี และโรยด้วยข้าวโพดต้ม เสิร์ฟพร้อมกับมันฝรั่งต้มชิ้นใหญ่ หรืออาจเปลี่ยนจากปลาดิบเป็นอาหารทะเลชนิดอื่นก็ได้

ฉิฟา (Chifa) เป็นอาหารฟิวชันที่ผสมระหว่างอาหารเปรูและอาหารจีน ซึ่งได้รับอิทธิพลมาจากแรงงานชาวจีนที่อพยพเข้ามาในเปรูเมื่อช่วงกลางศตวรรษที่ 19 ปัจจุบันร้านอาหารฉิฟาได้รับความนิยมมากในเปรู และพบได้ตามทั่วทุกมุมถนน

อาหารฉิฟาที่น่าสนใจ คือ อาโรซ เฉาฟา (Arroz Chaufa) ข้าวผัดที่ใช้เครื่องปรุงแบบเปรู แต่ใช้เทคนิคการผัดแบบจีน และ โลโม ซัลตาโด้ (Lomo Saltado) ผัดเนื้อแบบดั้งเดิมของเปรู โดยผัดกับเครื่องปรุงท้องถิ่น เช่น หอมใหญ่ มะเขือเทศ ซอสถัวเหลือง และเสิร์ฟพร้อมเฟรนช์ฟรายส์กับข้าวสวยร้อน ๆ

*****

ทวิฉัตร ธานีรัตน์ และกัญญาภัค สาสงเคราะห์

กลุ่มงานโครงการตามยุทธศาสตร์

กรมอเมริกาและแปซิฟิกใต้

กันยายน 2562